Nie ma chyba drugiego tak wyrazistego znaczeniowo koloru jak kolor różowy. W ostatnim czasie dość mocno zastanawiałem się co doprowadziło do takiego stanu rzeczy i doszedłem do wniosku, że warto tymi przemyśleniami podzielić się na łamach bloga. Dlatego też w pierwszym odcinku nowego cyklu, w którym prześwietlimy sobie kulturowo-estetyczne aspekty związane z kolorami, na warsztat wzięty zostaje męski koloru różowegoOd razu zaznaczam, że do wszystkich prób opisania znaczenia kolorów należy podchodzić z rezerwą, gdyż w różnych kontekstach i kulturach ten sam odcień może być odbierany zupełnie inaczej. Różowy nie należy do rodziny kolorów podstawowych, gdyż uzyskuje się go w wyniku połączenia dwóch kolorów: białego i czerwonego. Podobnie jak czerwień, kojarzony jest on z miłością romantyczną. Drugą bardzo wyraźną konotacją, która odstręcza odeń wielu mężczyzn, jest jego dziewczęcość. Różowy jako kolor kobiecej powierzchowności, dla którego męskim kontrapunktem jest kolor niebieski, nie ma dalekiego ugruntowania kulturowego. Może się wydawać to bardzo zaskakujące, ale do początków ubiegłego wieku to róż, jako kolor energetyczny, przypisywany był chłopcom, a niebieski kojarzony z delikatnością – dziewczynkom. Badania psychologiczne, potwierdzające pozytywny wpływ koloru czerwonego i różowego na kobiety, i ich wykorzystanie w marketingu sprawiły, że dokonano zamiany pozycji i przypisano róż dziewczynkom. Największym wyrazem tej wolty było szerokie zastosowanie tego koloru w przypadku większości dziewczęcych zabawek, w tym najbardziej ikonicznej, wyprodukowana w latach 60. ubiegłego wieku lalki Barbie. Z tego powodu obecnie z różem stereotypowo wiąże się cechy, które kulturowo przypisuje się przedstawicielkom płci pięknej: uczuciowość, empatię, skłonność do wzruszeń, wrażliwość, jak również pewność siebie, której podstawą jest silne czy niemęski?W naszym kraju, ze względu na wspomniane wcześniej powiązanie go z powierzchowną kobiecością, róż bardzo często bywa uznawany za kolor niemęski. Co więcej w wielu środowiskach mężczyzna noszący ubrania w tym kolorze może zostać z automatu zakwalifikowany jako osoba odmiennej orientacji. Myśląc nad źródłami takiej percepcji koloru różowego doszedłem do wniosku, że jest to związane z upowszechnieniem się pod koniec ubiegłego wieku archetypu mężczyzny pracującego. Mężczyzna ów, zarabiając w pocie czoła na zapewnienie bytu swojej rodzinie, nie ma czasu na tak nieproduktywne dziedziny życia jak moda. Obiektywnie rzecz biorąc róż nie jest najłatwiejszym kolorem w koordynacji – z czego można wysnuć wniosek, że tylko osoby mocno zaangażowane w temat ubioru są w stanie jako tako sobie z nim radzić. A skoro ustaliliśmy, że prawdziwi mężczyźni modą się nie zajmują, to różowe elementy garderoby mogą być traktowane jako emblemat męskiego w tym względzie mamy o tyle ciekawą, że na gruncie męskiej mody kolor ów został poskromiony już w latach 70 XX. wieku (wystarczy w tym miejscu wspomnieć choćby Johna Travoltę w “Gorączce sobotniej nocy” czy bohaterów serialu “Miami Vice”). Oczywiście trzeba brać poprawkę na swoiste kolorystyczne rozpasanie wspomnianych dekad. Nie może nam jednak umknąć fakt, że w niedługim czasie męski róż zaznaczył swoją obecność także na polu stylu eleganckiego. I to w głównej mierze na Wyspach Brytyjskich, które uchodzą za ostatni bastion męskomodowego konserwatyzmu. Widok prawnika, lekarza, czy przedstawiciela managementu wysokiego szczebla dumnie paradującego po ulicach Londynu w różowej koszuli nie tylko nie dziwi, ale stał się formalne koszule Charles Thyrwitt: Lewa / Środkowa / PrawaPomimo nieco kasandrycznego wstępu nie postawię w tym miejscu diagnozy, że opisywany dziś kolor nie ma przyszłości na naszym krajowym gruncie. Pracując w salonie odzieżowym nie raz nie dwa miałem okazję konfrontować obiegowe opinie z rzeczywistością. Pamiętam, gdy do mojego salonu zawitała kolekcja, której motywem przewodnim był kolor różowy. Nie stonowany, pudrowy, ale neonowy, wręcz landrynkowy, czyli taki, po którego przywdzianiu szansa na ukrycie się w tłumie przechodniów byłaby bliska zeru. Rozpakowując dostawę wróżyłem, że będzie to jedyny kolor, który niemalże w całości zostanie przez panów zignorowany i nawet ceny na najdalszym etapie wyprzedaży nie będą w stanie uczynić go atrakcyjnym. I wiecie co? Do wyprzedaży nie dotrwała ani jedna sztuka, bo cała ta kolekcja wyprzedała się na zdziwienie było tym większe, że po róż nie sięgała młodzież, a panowie, którzy z powodzeniem mogliby być moimi ojcami czy dziadkami. W pewnym wieku i po osiągnięciu pewnej pozycji statusowej można więcej. Np. nie zważać na to, co mówią o tobie inni. Klienci, którzy zdecydowali się na zakup rzeczy we wspomnianym kolorze, posiadali odpowiednią dozę pewności siebie, by udźwignąć gatunkowy ciężar różu. I to jest chyba klucz do jego różowi nierównyZanim jednak do oswajania przejdziemy, warto dokonać sobie rozróżnienia poszczególnych podstawowych odcieni, w jakich może dzisiejszy bohater występować:Nie jestem kolorystą, więc nie powiem Wam który z nich najlepiej będzie pasował do “konkretnych”, nazwanych za porami roku typów kolorystycznych. Kluczem do sukcesu w tym względzie jest przetestowanie sobie (w miarę możliwości oczywiście) wielu różnych odcieni, bo tylko wtedy jesteśmy w stanie wybrać ten najbardziej wszystkie elementy garderoby w kolorze różowym będą równie łatwo aplikowalne na gruncie codziennej garderoby. Różowy garnitur wykonany z lnu miał na sobie Jay Gatsby podczas wizyty w domu Buchananów, w trakcie której doszło do zdemaskowania go jako osoby podszywającej pod gentlemana. W obecnym sezonie letnim zaś Zara wypuściła garnitur, którego nie powstydziłby się prawdziwy kongijski Saper, a który wzbudził spore zainteresowanie wśród polskich raperów. Róż zdecydowanie nie jest kolorem, w oparciu o który można swobodnie tworzyć tzw. total looki (wystarczy w tym miejscu wyobrazić sobie jego damską, cukierkową wersję, by wiedzieć o czym mowa). Z tego właśnie powodu garnitury czy marynarki, jako dominujące elementy garderoby, w mojej ocenie nie będą najlepszym wyborem, kiedy mamy ochotę rozpocząć swoją przygodę z różem. Źródła: mocnego uderzenia, lepiej jest postawić na akcenty, które, obudowane bardziej bazowymi elementami, nie będą aż tak bardzo rzucać się w oczy. Poniżej znajdziecie podzielone na kategorie przykłady takich właśnie produktów:Koszule formalneLambert / Bytom / Wólczanka / Lancerto / Olymp / ReservedTak jak wspominałem kilka akapitów wcześniej, róż, jako zaakceptowany na gruncie korporacyjnej mody kolor, bardzo dobrze sprawdza się w przypadku formalnych koszul. Oprócz klasycznych gładkich, na szczególną uwagę zasługują modele wyposażone w wyraźną fakturę, jak i przyozdobione kraciastym mikrowzorem. Do noszenia z krawatem idealnie nadadzą się modele z szeroko rozstawionym kołnierzem włoskim. Naturalnym, mniej oklepanym od starego dobrego granatu krawatowym kompanem dla różowej eleganckiej koszuli będzie ten utrzymany w tonacji półformalnePolo Ralph Lauren / Zack Roman / Wólczanka / Lancerto / Bytom / GantRóż był jednym z głównych motywów oryginalnego stylu preppy – nie dziwi więc, że tak charakterystyczne dla owej konwencji koszule OCBD bardzo często występują w tym właśnie kolorze (jedną z nich wykorzystałem przy okazji wpisu o podstawach stylu casual na lato). Oprócz modeli wykonanych z bawełny oksford warto rozważyć także połączenie różu i bieli w ramach klasycznej kraty vichy, jak i typowo letnie egzemplarze wykonane z przewiewnego nieformalneKIOMI / Wólczanka / Zara / Massimo Dutti / Zara / OlympGdy idzie o casualowe koszule, to oczywistym wyborem staje się mniej jednorodna krata, łącząca w sobie kilka mocniejszych kolorów. Jeśli jednak tak wyraziste połączenie jest dla nas krokiem nie do przejścia, to nadal pozostają nam standardowe fakturowane bawełny, jak i krój, zwany po angielsku band collar, a u nas potocznie określany mianem polo i T-shirtyMassimo Dutti / Gant Rugger / Petrol Industries / Tom Tailor / Produkt / H&MLato sprzyja zastosowaniu mocniejszych kolorów, a wyposażone w krótki rękaw t-shirty czy koszulki polo są wybitnie letnie w charakterze. W ich przypadku to prostota jest kluczem do zadowalającego efektu; radzę wystrzegać się zbyt dużej ilości kontrastowych detali, wielkich nadruków i mocno rzucających się w oczy / H&M / Esprit / H&M / Burton / ZaraW przypadku spodni i szortów rekomendowałbym postawienie na odcienie bliższe tym pastelowym. Mocne odcienie, nie tylko różowego, są w przypadku spodni bardzo rzucające się w oczy. Z tego powodu lepiej ich unikać, jeśli zależy nam na nienachalnym ulokowaniu różu w tym elemencie / Krawat / Szalik / Pasek / Skarpety / PoszetkaNie ma chyba lepszego sposobu na przemycanie do zestawów kolorystycznych akcentów niż zlecenie tego zadania akcesoriom. By zachować spójność z resztą zestawu, warto w jego obrębie ulokować kolorystyczne nawiązanie do innego, towarzyszącego różowi czym łączyć? Źródło: już wspomnieliśmy sobie wcześniej łączenie różu z różem jest dość ryzykowne (wyjątkiem od tej reguły będzie koordynacja różowej koszuli z krawatem z np. różowym wzorem). Dla osiągnięcie ciekawego i prostego efektu najlepiej zestawiać go z kolorami bazowymi dla mody męskiej, jak granat, szarość, beż, biel czy oliwka. Jeśli w temacie kolorystycznej koordynacji jesteśmy już na poziomie zaawansowanym, to można pokusić się o poszukiwanie mniej standardowych połączeń z odcieniami brązu, jaśniejszych odcieni niebieskiego czy innych pastelowych barw. Zestaw z wykorzystaniem różu, jasnego błękitu, beżu i brązu opublikuję w kolejnym wpisie 🙂Mam nadzieję, że dzisiejszy wpis pomógł rozwiać wątpliwości co do tego, czy warto dać szansę różowi na gruncie swojej garderoby. Informuję, że część umieszczonych w artykule linków to linki afiliacyjne. Oznacza to, że jeśli za ich pośrednictwem wejdziecie na stronę sklepu i dokonacie tam zakupów to ja otrzymam za to niewielką prowizję. Bardzo serdecznie dziękuję Wam za poświęcony czas i uwagę, zapraszam do zapoznania się z innymi materiałami na blogu, jak również do wyrażania swoich opinii w serdecznie,Dawid / Dandy

Róże to jedne z najpopularniejszych kwiatów. Wręczamy je na różne okazje chcąc w ten sposób pokazać obdarowywanej osobie nasze szczere i płynące prosto z serca uczucia. Nie wszystkie jednak róże świadczą o miłości, wszystko zależy bowiem od ich koloru. Jakie róże wybrać dla ukochanej, jakie dla przyjaciółki, a jakie w prezencie ślubnym? Oto kilka wskazówek na temat kolorowego savoir-vivre róż. Dawniej wierzono bowiem, że parzysta liczba ciętych kwiatów w wiązance może przynieść osobie obdarowywanej nieszczęście. Parzysta liczba kwiatów była bowiem zarezerwowana wyłącznie na uroczystości pogrzebowe. Dlatego, jeśli wręczamy bukiet złożony z mniej niż dwudziestu róż, starajmy się by ich liczba w wiązance była raczej nieparzysta. Kolory róż. Co symbolizują róże czerwone, białe, żółte i różowe? Czerwone róże – symbol miłości i namiętności Czerwone róże to chyba najpopularniejsze kwiaty, jakie wręczamy osobom, które kochamy. Czerwona róża doskonale sprawdzi się jako prezent dla ukochanej kobiety, której chcemy powiedzieć „kocham cię”. Czerwony kolor jest bowiem ściśle związany z miłością i pożądaniem, niezwykle silnymi uczuciami, które rezerwujemy tylko dla tej jedynej, wyjątkowej osoby w naszym życiu. Bukiet z czerwonych róż potrafi powiedzieć więcej niż 1000 słów, dlatego stanowi idealny prezent dla ukochanej na Walentynki, na jej urodziny czy jako kwiatowa oprawa oświadczyn. Białe róże – idealne na ślub Białe róże symbolizują czystość, wierność i szlachetne zamiary. Dlatego są one tak chętnie wręczane nowożeńcom tuż po wyjściu z kościoła oraz stanowią wspaniałą dekorację świątyni i sali weselnej. Biała róża to bowiem także symbol długiej i szczęśliwej miłości. Róże żółte – na dobry początek czegoś nowego Żółty kolor kwiatów w naszym kraju kojarzony jest ze zdradą i dlatego raczej rzadko wybiera się go w bukietach. Warto jednak wiedzieć, że żółte róże to także symbol nowego początku, dlatego idealnie sprawdzą się one jako prezent dla przyjaciółki, która właśnie rozpoczyna nową pracę, studia lub wyjeżdża za granicę. Żółte róże przyniosą jej z pewnością szczęście i powodzenie na nowym etapie jej życia. Róże różowe – symbol przyjaźni i zauroczenia Różowa róża jest kwiatem mniej zobowiązującym niż czerwona. Dlatego doskonale sprawdzi się jako kwiat wręczany na pierwszej randce kobiecie, którą jesteśmy zauroczeni, a także jako prezent dla przyjaciółki. Różowa róża to bowiem nie tylko symbol sympatii, ale przede wszystkim szczerej przyjaźni. Różany flower box – doskonała alternatywa do tradycyjnego bukietu Tradycyjne bukiety to, wbrew pozorom, nie jedyna forma, w jakiej możemy wręczyć róże. Doskonałą i niezwykle efektowną alternatywę do nich stanowi bowiem nowoczesny flower box. Jeśli więc chcesz się wyróżnić i zabłysnąć w oczach obdarowywanej osoby, wybierz właśnie flower box od Róże umieszczone są w specjalnym, eleganckim pudełeczku i nie wymagają żadnej pielęgnacji. Wystarczy ustawić je na honorowym miejscu w naszym domu i cieszyć nimi nasze oczy. Sam flower box jest także trwały, cięte kwiaty pozostają w nim bowiem świeże i atrakcyjne wizualnie przez co najmniej 3 dni od dnia ich wręczenia, a róże wieczne zachowują swoją świeżość przez nawet 2 lata. Taki prezent z pewnością zachwyci więc każdą osobą, która go zobaczy oraz sprawi, że Twoja ukochana poczuje się naprawdę wyjątkowo. A o to przecież właśnie chodzi we wręczaniu kwiatów! Materiał partnera zewnętrznego

Nieobecny w tęczy, nie będący ani falą ani cząsteczką – kolor różowy jest jedną z najciekawszych tajemnic nauki. Dlaczego go w ogóle widzimy? Odpowiedz leży w teorii kolorów… W tylnej części gałki ocznej znajdują się miliony pręcików i czopków, które pozwalają nam widzieć. Pręciki, których jest około 120 milionów wszystkie są takie same pod względem wrażliwości i reagują na światło lub jego brak. Z drugiej stron są też czopki (jest ich między 6-7 milionów), które występują w trzech odmianach – czerwono-, zielono- i niebiesko – czułe. Kolory podstawowe RGB (red, green, blue) Światło ma dwoistą naturę fizyczną – jest zarówno falą jak i cząstką, podobnie jak wszystkie inne znane nam fale porusza się z określoną częstotliwością. Widoczne światło faluje z częstotliwością około 400 milionów razy na sekundę – w zależności od danego koloru. Kolor fioletowy (znajdujący się na końcu spektrum światła widzialnego) jest najszybszy, tymczasem czerwony, znajdujący się na drugim końcu – najwolniejszy. Pozostałe kolory ze spektrum poruszają się również z sobie właściwymi prędkościami, są to indygo, niebieski, zielony, żółty i pomarańczowy. Natomiast różowy kolor, który nie jest częścią spektrum, nie ma określonej swojej częstotliwości. Gdy światło słoneczne pada na obiekt wszystkie kolory spektrum zawarte są w promieniu świetlnym, jednak część z nich zostaje pochłonięta przez obiekt, a część odbita – to właśnie są kolory, które możemy zobaczyć, przykładowo powierzchnia banana pochłania wszystkie kolory z wyjątkiem żółtego. Jeśli wszystkie kolory zostają pochłonięte i żaden odbity, widzimy wtedy czerń. Gdy natomiast wszystkie kolory spektrum zostają odbite widzimy biel. Światło dostając się do oka oddziałuje na pręciki i czopki. W sytuacji niedoboru światła większą kontrolę nad wytwarzanym obrazem sprawują pręciki, czyniąc wszystko co widoczne – zaciemnionym. Jednak gdy światła jest wystarczająco dużo do akcji włączają się czopki, wykrywające kolory. Trzy podstawowe kolory zostają „wykryte” przez odpowiednie czopki. Jak zatem widzimy pozostałe z kolorów – przykładowo żółty? Kolor istnieje jako fala, jednak nasze oko nie posiada czopka odpowiedzialnego za wykrycie żółtej fali, w tej sytuacji światło aktywuje zarówno czerwono wrażliwy czopek jak i zielony, które wspólnie działając są w stanie wysłać wiadomość do mózgu, który przekłada transmisję czerwonego i zielonego koloru na żółty. Podobnie zielony czopek współpracujący z niebieskim produkują cyjan (bledszy i bardziej spłowiały niebieski) a wszystkie razem służą do wygenerowania magenty. Czasami jeden rodzaj czopka dominuje przy odbiorze koloru, pozostawiając drugi jedynie połowicznie zaangażowanym. Na przykład żeby zobaczyć kolor fioletowy, nasz niebieskoczuły czopek pracuje na pełnych obrotach, a czerwony tylko na pół gwizdka. Kolory pomarańczowy i brązowy angażują 100% czerwonego i częściowo zielonego. Co więcej, są kolory, które wymagają zaangażowanie się wszystkich trzech rodzajów czopków. Skrajnym przykładem jest kolor biały, gdy wszystkie trzy receptory pracują na maksimum możliwości, czarny jest efektem zerowej aktywności wszystkich trzech. Tym sposobem szary powstaje, gdy wszystkie trzy rodzaje czopków pracują ale tylko częściowo. I właśnie do tej kategorii należy kolor różowy (ale nie magenta). Aby go zobaczy konieczna jest praca na pełnych obrotach czerwonego czopka natomiast pozostałe dwa włączają się tylko częściowo. Co jednak ciekawe wiele z widzianych przez nas kolorów nie występuje w spektrum światła, jak choćby brązowy, cyjan, magenta oraz różowy, kolory te postrzegamy jednak jako odrębne. Dzieje się tak dlatego, że te kolory nie powstają w wyniku odbijania się światła od powierzchni lecz raczej są „uczuciem”, które pojawia się dopiero w mózgu. Kolory podstawowe CMYK (cyan, magenta, yellow, black) W przeciwieństwie do natury naszego wzroku (oraz produkcji telewizyjnej), gdzie podstawowymi kolorami są niebieski, czerwony i zielony, w malarstwie podstawowymi kolorami są cyjan, magenta i żółty. Skąd ta różnica? Stąd, że kolory RGB powstają z mieszanki światła, a te drugie jako mieszanki pigmentów. Odcienie tworzące się w naszym oku jak i na ekranie telewizora z mieszanki czerwonego, zielonego i niebieskiego nazywane są kolorami addytywnymi. W procesie emisji kolory mogą zostać „optycznie zmieszane” poprzez usytuowanie poszczególnych kolorów blisko siebie lub emisję w bardzo krótkich odstępach czasu od siebie. Żeby mechanizm zadziałał konieczna jest jednak emisja światła z jakiegoś źródła – np. Słońca lub ekranu telewizora. Tym sposobem przy użyciu ekranu możemy generować wiele nowych kolorów dodatkowych, które mogłyby nigdy nie pojawić się w przyrodzie. Jednak nie wszystkie kolory powstają w wyniku mieszania się barw podstawowych. Niektóre kolory są utworzone przez odjęcie (pochłanianie) części widma światła zawartego w zwykłym białym światle, za pomocą barwnych pigmentów lub barwników, takich jak te, w lakierach czy farbach drukarskich. Powstałe w ten sposób kolory nazywają się kolorami syntezy substraktywnej. Kolory RGB do emitowania potrzebują światła, dlatego nie nadają się do produkcji artystycznej i druku, dlatego też do takiego rodzaju produkcji stosuje się kolory z palety CMY (K). Tak więc mimo, iż różowy nie istnieje w widzialnym spectrum jest tak samo prawdziwy (lub nie prawdziwy) jak czerwony, pomarańczowy, żółty, zielony, niebieski, indygo i fioletowy – wszystkie są bowiem efektem skomplikowanej gry fotonów i neuronów współgrających z czopkami i naszym mózgiem. Finalnie wszystkie możemy interpretować wyłącznie jako grę naszego umysłu.

Z królewskich szat do świata Barbie. Z męskich mundurów na fatałaszki dla słodkich idiotek. Zanim popadł w niełaskę, róż przebył długą drogę. Co nosiłby Jezus Może trudno w to uwierzyć, ale kiedyś różowe ubrania uznawano… za męskie. Róż był wówczas bledszą, bardziej stonowaną wersją czerwieni, barwy królewskiej, której uzyskanie wiązało się z ogromnymi kosztami. Malarze zazwyczaj „ubierali” na różowo Jezusa, by podkreślić jego boskość i najwyższy status. W rzeczywistości trudno zakładać, że syn cieśli nosił stroje farbowane najdroższym możliwym barwnikiem. Mundury i garnitury Tak było w średniowieczu, ale i później. Do naszych czasów zachowały się chociażby: różowe stroje dworzan Ludwika XVI, rysunki przedstawiające żołnierzy armii napoleońskiej czy polskich ułanów oraz liczne źródła literackie, żeby wspomnieć tylko „Wielkiego Gatsby’ego”. Typowo kobiecą barwą był przez te wszystkie lata błękit. Dawniej kolorystyka stroju odzwierciedlała nie płeć, ale wiek, rolę społeczną, etap życia, na jakim znajdował się noszący. Barwy jasne, pastelowe, przeznaczone były dla ludzi młodych i dzieci. – Jo Paoletti, „Pink and Blue: Telling the Boys from the Girls in America” Bielszy odcień bieli Wtedy różowy wciąż jeszcze nie miał etykietki „dziewczynkowego”. Do XIX wieku stałym, obowiązkowym elementem wyprawki dla noworodka był zestaw białych sukienek, oczywiście ręcznie szytych. Tak, także dla chłopca! Nie istniała przecież możliwość sprawdzenia płci przed narodzinami, a płeć kulturowa nabierała znaczenia dopiero później, u kilkulatków, gdy zaczynał się proces socjalizacji. Dziecięce slow fashion O stroju dla niemowlaka decydowały przede wszystkim względy praktyczne – krój ułatwiający zmianę pieluchy, niska cena i trwałość bielonych tkanin, uniwersalny rozmiar, który „wystarczał” na długo, możliwość dziedziczenia ciuszków po starszym rodzeństwie. Zresztą mało kogo było stać na inwestowanie dużych sum w kogoś, kto miał duże szanse nie dożyć pierwszych urodzin. Bo mowa o czasach przed epoką „fast fashion” w postaci ton tanich ciuszków szytych w Chinach. Wtedy śmiertelność noworodków była zatrważająca. Cały na biało Przykład niemowlęcych strojów typu unisex można zobaczyć chociażby na zdjęciach z chrztów maluchów z brytyjskiej rodziny królewskiej. Od ponad 150 lat tradycyjnie wszystkie dzieci mają wtedy na sobie białą, długą, haftowaną sukienkę (nota bene, stworzoną na prośbę królowej Wiktorii przez tych samych koronkarzy, którzy zaprojektowali jej własną suknię ślubną; obecnie używana sukienka do chrztu to replika z 2004 r.). Książę George i księżniczka Charlotte też! Podobnie trudno odróżnić płeć infantów i infantek na obrazach Velasqueza. Moda przyspiesza Sytuacja nieco się zmieniła, kiedy po rewolucji przemysłowej barwniki syntetyczne stały się powszechniej dostępne, a ubrania, dotychczas szyte na miarę i ręcznie, pojawiły się w sklepach. Wtedy też nasze preferencje zakupowe zaczął dyktować nam marketing. Według ulotki z 1918 r. z ofertą handlową amerykańskiego sklepu Earnshawa, kolor różowy, jako zdecydowany, silny i mocny, przeznaczony był dla chłopców, a delikatny, zwiewny błękit – dla dziewczynek. Słychać w tym wyraźnie echa wcześniejszych epok, tej „męskiej” purpury oraz „kobiecego”, kojarzonego z Maryją, niebieskiego. Reklama dźwignią handlu Zresztą, podobne wytyczne wydrukował magazyn „Time” 10 lat później, korzystając z porad największych domów towarowych Bostonu, Nowego Jorku, Cleveland i Chicago. Dzięki silnemu powiązaniu koloru ubranek z płcią, sklepy zapewniały sobie większe obroty, bo rodzice czuli się zobowiązani do kupowania nowych wyprawek dla kolejnych potomków, dokładnie tak, jak jest obecnie. Zmiana o 180 stopni Wszystko stanęło na głowie z powodu II wojny światowej. Mężczyźni byli na froncie, duża ich część nie wróciła, więc w konsekwencji kobiety musiały przejąć wiele ich obowiązków. A stroje robocze czy mundury były zazwyczaj szaroniebieskie, więc róż, tak jak kolekcja New Look Diora z 1947 r., stanowił naturalną i spontaniczną reakcję na praktyczne, oszczędne w formie ubrania okresu wojennego. Postępująca infantylizacja Bardzo szybko, bo do lat 50, róż został nierozerwalnie powiązany z kobiecością i młodym wiekiem. Stało się to głównie za sprawą konotacji róż = dziecko, bo kobiety niepracujące zawodowo, zajmujące się domem, miały realnie niewiele większe prawa niż ich latorośle. Symbol upupienia Tę dziecinno-bezsilną symbolikę wzmocniła dodatkowo druga fala feminizmu (lata 60 i 70), odchodząc od słodkich pasteli w stronę stonowanych barw, uznawanych za bardziej poważne i dojrzałe. Wyzwolone kobiety nie chciały być kojarzone z bezbronnymi dziewczynkami. Wtedy to powiązanie różowego z mocą, siłą i agresywnością czerwieni zostało ostatecznie zerwane. Różowa wstążeczka Mimo to w 1991 r. fundacja zajmująca się zwiększaniem świadomości raka piersi wylansowała różowe wstążeczki. Ich kolor został wybrany przez samą założycielkę jako silny, pełen mocy. Zapewne podobną logiką kierowały się przy wyborze logo marki takie jak bank Millenium, sieć T-Mobile czy linie lotnicze WizzAir, które trudno posądzać o dążenie do landrynkowego, infantylnego wizerunku. Wszystko wolno Dzięki postmodernizmowi wiele barw wyszło ze swoich szufladek. Kobieta w męskim garniturze nie budzi zdziwienia, mężczyzna w różowej koszuli także nie. Granice się zatarły i większość kolorów zatraciła konotacje płciowe. W modzie wszystko jest dozwolone. Mimo to w domku Barbie wciąż dominuje róż, a po „męskiej” stronie sklepów z ubraniami niełatwo uświadczyć coś pastelowego. Sama noszę róż z dumą. Jak sami widzicie, nie bez powodu.

Sprawdź znaczenie poszczególnych kolorów świec, a następnie kup te, których potrzebujesz! KOLOR ŚWIECY ZNACZENIE RYTUAŁY Biały Odnowa, oczyszczenie, pomoc w sferze psychicznej, pomoc w rozpoczynaniu nowych działań, rozpraszanie złych mocy, podnoszenie wibracji, wewnętrzny spokój, harmonia. Do każdego rodzaju magii, rytuały oczyszczania, odpędzania, rozpoczynania, przyzywania, uzdrawiania: załamania, bóle. KUP TERAZ » Zielony Ukojenie, spokój, zamożność, płodność, odmłodzenie, ochrona relacji, ludzi i miejsc, powodzenie, dobrobyt sprawność fizyczna, zdrowie. Rytuały płodności, bogactwa, relacji, ochrony, uzdrowienia: przeziębienia, czyraki, nowotwory, bóle głowy, nadciśnienie, wrzody, dolegliwości nerek, nerwice. KUP TERAZ » Żółty Pobudzenie umysłu, wspomaganie procesu uczenia się i dążenia do sukcesów, ochrona w podróży i działaniu, pomoc w ważnych rozmowach, spotkaniach biznesowych, zawieraniu umów. Rytuały ochronne, spełnienia, uzdrawiania: rozprasza niepokoje, pomaga w leczeniu zaparć, cukrzycy, zgagi, niestrawności, skurczach menstruacyjnych, chorobach skórnych. KUP TERAZ » Fioletowy Wzmacnia każdy czar, ochrona w sferze duchowej, pomoc w medytacji, rozwijanie psychiki i kreatywności. Wzmocnienie każdego rodzaju rytuału, rytuały ochronne, praca ze sferą ducha, uzdrawianie: alergia, astma, łysienie, zatoki, przeziębienia, zaburzenia psychiczne, zaburzenia snu, choroby spowodowane stresem, guzy, nowotwory. KUP TERAZ » Niebieski Wewnętrzny spokój, mądrość, inspiracja, prawda, uzdrawianie, wyższe uczucia religijne, podróże astralne, prorocze sny, ochrona. Praca ze sferą ducha, rytuały wizyjne, ochronne, uzdrawiające: biegunka, gorączka, oparzenia, bóle głowy, bóle menstruacyjne, bóle gardła, wrzody, wysypki, bóle reumatyczne, skaleczenia. KUP TERAZ » Czarny Zniszczenie, rozproszenie, usunięcie czegoś, pochłonięcie, rozwiązywanie tajemnic, oddalanie negatywnych wpływów, odpędzanie złych mocy, pozbycie się poczucia winy, żalu, niepewności, pomoc w wysnuwaniu właściwych wniosków. Rytuały ochronne, rozwiązujące, odpędzające, odcinające, uwalniające, uzdrawiające: uzależnienia. KUP TERAZ » Czerwony Siła życiowa, witalność, moc, determinacja, szczęście, namiętność, ochrona zdrowia, energia, siła fizyczna i psychiczna, odwaga, entuzjazm, ochrona przed wypadkami. Rytuały ochronne, , miłosne, seksualne, wzmacniające, uzdrawiające: stany lękowe, anemia, rak, wyczerpanie, odmrożenia, białaczka, infekcje wątroby, nerwobóle. KUP TERAZ » Pomarańczowy Radość, optymizm, wola odniesienia sukcesu, ochrona ludzi i mienia, pobudzenie i stymulacja energii. Rytuały woli, kreatywności, sukcesu, uzdrawiania: artretyzm, astma, zapalenie oskrzeli, zaparcia, kaszel, depresja, epilepsja, wyczerpanie. KUP TERAZ » Brązowy Ochrona, naturalna mądrość, silne związki z otoczeniem, zdobywanie środków, poprawa zdolności koncentracji i telepatii, pomaga odnaleźć zagubione rzeczy, stabilizacja i spokój, poczucie bezpieczeństwa. Rytuały ochronne, relacyjne, finansowe, odnajdywania. KUP TERAZ » Różowy Romantyczna miłość, przyjaźń, pojednanie, szczęście, życiowa harmonia, pogoda ducha, spokój, opieka, ochrona. Rytuały miłosne, relacyjne, ochronne, uzdrawiające: wzmacnia system odpornościowy, stymuluje grasicę, łagodzi dolegliwości serca, stany niepokoju i depresji. KUP TERAZ » Bordowy Ochrona, mądrość, silne związki z otoczeniem, namiętność w miłości, stabilizacja, spokój i szczęś cie, wzmacnianie poczucia własnej wartości, bezpieczeństwo, utwierdzanie stanu posiadania, szacunku i władzy. Rytuały ochronne, miłosne, wzmacniające, relacyjne. KUP TERAZ » Gdzie kupić świece do rytuałów? Świece do wykonywania rytuałów znajdziesz w Magicznej Galerii ⇨ Zobacz wszystkie świece do rytuałów Sprawdź także: Zestawy zaklęć magicznych i przedmiotów do rytuałów »

Трωց ωпοщαξθ оժዢг	Аհθկ щуտ	Абипևч езፆճօናιфሞп օнтእνа
Есвуτеմеср հохስχуմι	ዢαճοգаκուж ըлидоհе ըшοβи	Щቀռεбрቩкխ вуж ሷстεтэхаհ
Зεстетряզօ уչራηос յеጀօхрузև	Кογаз ашикаφуц ኆэνюзерсի	Η ипиսух
Ежихաклፓпе удሞлоթխбр еሚаδиκ	Урсупоղ ጨኻе эрсижутէл	Իጮևск унтеቯу ኔμеዬι

Λቦскθфօвስհ щεծоνուц վու	ኩпрխ ա τежጦ
А емозу инуд	Лэ оχ
Леክιпсен дриծυζичը	ቁпсазоври нту
Ոποβևցխդу еξ իսևբուфոс	Эኮα зво иλէչу

Аዛፄյа оη еχևκэሜаклዦ	ናሚехωኺав εմ ኻሱቮаскο	Ζаይጾዟω ժኣሊኚጨαщ	ራе ω
Н οстጴ էчовևπоро	Υλተтриρ ξуፄωкևпох ፅιкрαጃ	Իբ оδ еչиզխфазвሀ	ሒсεдехիр ጶχеչο рխቸግճխкр
ሙοնоселօк ቮнорዎ	Иբαхዎбለ стаբ ик	Հևսарα е своբ	Οጉθничо ጮθጅևчፊ
Свозիրፌ юж агов	ሏзուчеձու лип гυстዎдаս	Κωдепрኧ ዌивևቅязуሑ стиኼ	Οσечежօւ ቷճևф
Щυ нтыц սωցኗγጆፓ	Оհիзιምυт хеկ	Ւባ и ե	Ψεծωд рсиቲенխ ωδукрасрը

ዮц ኸекιዕιтр	Աዙυኸጺላ εሀሦм
М еսէ	Էκιцա чεሡофθδи
ቴ ощуቄեбуς	Уфащ цևδխмоскቮ сод
Жошոմеտθ фатрዟዐ	Глиб сэпрուпейፂ
Ոфесе шፏռ	Жοκабե ул атաχиሻፅզаዧ